It's been a long time. I missed this. Ang dami nang nagbago, sa blogging world, sa buhay ko, sa akin.


For my "welcome-back-to-blogging" post, gusto ko lang magkwento at magshare ng mga nangyari sa buhay ko in the past few months. Kung dati naco-conscious ako sa grammar ko at nag-iisip ng creative writing and all, ngayon hindi, I just want to let my thoughts flow.

18 years and 8 months. Ganyan katagal ang ginugol ko sa pag-aaral. I spent most of my life in school. I thought once I earn my degree, I would be free from studying. Hindi pa pala, may review pa kasi. Eh bakit naman kasi sa dami ng course na pwedeng kunin, yung may board exam pa talaga ang napili ko. It would be long and boring if I tell you the entire story of how I ended up taking ECE, kaya wag nalang, gora na tayo sa next paragraph.

So ayun, 5 years sa college. Hindi madali, maraming ups and downs. Survivor talagang maituturing yung mga nakatapos ng Engineering course, matira matibay ang labanan. I graduated April 4, 2013, isa sa pinakamasayang araw ng buhay ko. Kung pwede ko lang balikan yung moment na yun, gagawin ko araw-araw. Kahit dun na lang ako mag-stay. Pero hindi naman pwede yun eh. Hindi porket 'pagtatapos' ang Tagalog ng 'graduation' eh tapos narin lahat ng gawain mo. Kailangang magising sa katotohanan na hindi pa ko ganap na Inhinyero, wala pa akong lisensya, may board exam pa. Jusmiyo aral na naman? 

Nagpunta ako sa school kanina para magrenew ng scholarship. Kumuha narin ako sa Dean's Office ng Schedule of Fees.

Ang mahal ng tuition. Pero di na ko nagulat. Sanay na.

Sa totoo lang, sulit naman talaga ang tuition fee, kung quality education ang pagbabasehan. Pero ang Miscellaneous + other fees + other charges? Yun ang padagdag sa bayarin. Hindi rin naman masyadong nagagamit.

Kaya eto ang mga tips ko para masulit ang binabayad natin sa paaralan:

1. Laging mag-library- Manghiram ng libro. Hindi ko naman sinabing basahin mo, basta hiramin mo lang. Tapos siyempre ibalik mo. Kapag mainit, tumambay sa library, sa tapat mismo ng aircon. Kapag umuulan, sa library sumilong. Yung iba kasi may phobia sa library eh, malaki kaya ang library fee!

2. Magpacheck-up kahit walang sakit- Alam niyo ba na kasama din sa miscellaneous ang medical at dental services? Kaya kung boring ang klase, magpanggap na nahihilo para makatulog sa clinic/health service. Note: acting skills required.

Sinong may sabi na sa London lang uso ang Royal family? Meron din sa Pinas niyan 'no, kahit Republic/Democratic/Presidential pa ang type of government at hindi Monarkiya.

Kaso sa TV nga lang...

Sino ba naman ang makakalimot sa "Sarah, Ang Munting Prinsesa"?


Naalala ko lang bigla kasi nung isang araw may replay sa Studio 23. Ilang beses ko narin 'to napanood at dati talaga tuwang tuwa ako. Dahil sa palabas na 'yan, buong buo ang paniniwala ko na may snow talaga sa Pilipinas.

At siyempre kung may Prinsesa, dapat may Prinsipe rin. Naalala niyo pa ba ang "Cedie, Ang Munting Prinsipe"?

It's been almost two months since I've last seen my classmates and I really miss them.

I remember during those busy days of project-making, when we have to stay in my house to finish etching, drilling and soldering our circuit. PCB etching is such a long and tedious process and it involves a lot of waiting. While waiting, my groupmates and I play Pusoy Dos in our garage and I have to admit, we got addicted to it.

Monopoly is one of the games in Casino Adelina
Even those from the other groups come by my house to finish the project join the Pusoy Dos fun. It happens almost everyday that's why our garage was named "Casino Adelina" (based on our street's name). The casino was also extended in our classrooms (I hope my profs aren't reading this). We form groups and sit on the floor during breaks or when the prof is absent.

A few days ago, I went to Duty Free with my mom and tita. We finished shopping early so my tita decided to spend some time in PAGCOR before we go home.